Λένε πως τα πιο όμορφα πράγματα είναι αυτά που γίνονται αυθόρμητα και εκτός προγράμματος.
Έτσι και εμείς σήμερα στην τάξη μας και στην ώρα της Φυσικής, περνούσαμε μια συνηθισμένη ώρα με τα πειράματά μας , τους ογκομετρικούς μας σωλήνες, τα ογκομετρικά δοχεία, κάτι πετρούλες, τα σταθμά μας, ένα κουτί χυμό , καταλαβαίνετε, συνηθισμένα πράγματα...
Στην αρχή κάναμε μια επανάληψη στον όγκο και βυθίζαμε διάφορα στερεά σώματα στον ογκομετρικό σωλήνα και στο ογκομετρικό μας δοχείο.
Μετά το γυρίσαμε στα υγρά και μετρήσαμε τον όγκο ενός παιδικού χυμού, του στερεού κουτιού και του υγρού περιεχομένου του και καθώς λέγαμε να πάμε σε μια άλλη ιδιότητα των υλικών σωμάτων, τη μάζα ,μια παράξενη λάμψη φώτισε το πρόσωπο του δασκάλου μας.
"Αέριο , πρέπει να μετρήσουμε και τον όγκο αερίου!" , αναφώνησε .
Κοιταχτήκαμε όλοι μεταξύ μας. Απόλυτη σιγή στην τάξη.
-Κύριε , πρέπει να φοβόμαστε; ρώτησε με αφέλεια ο Ευριπίδης.
- Όχι..., όχι, παιδί μου...Απλά πρέπει να το κάνουμε , όμως πώς θα το κάνουμε;
Και τότε ξεκίνησε ένας καταιγισμός ιδεών:
-Να φυσήξουμε και να το κλείσουμε από πάνω!
-Να φυσήξει όλη η τάξη μέσα και να σημειώσουμε πόσο θα σηκωθεί το νερό.
- Να φέρουμε σύριγγα και να στείλουμε αέρα.
Μάλιστα ο δάσκαλος μας, ψάχνοντας απεγνωσμένα τρόπο για να μετρήσει έναν όγκο αέρα, βρήκε κάπου παραπεταμένο ένα καλαμάκι , φύσηξε μέσα στο νερό του ογκομετρικού δοχείου , αλλά τίποτα...Μπουρμπουλήθρες και μόνο μπουρμπουλήθρες. Ο αέρας δεν μπορούσε να εγκλωβιστεί μέσα στο νερό για να δούμε πόσο είχε ανέβει η στάθμη του και να μετρήσουμε τον όγκο του αέρα που φυσούσε μέσα ο δάσκαλος.
Ξανά σιγή ...
Ξαφνικά ο δάσκαλος πετάγεται , πάει σε ένα από τα ερμάρια που έχουμε και κατεβάζει ένα μπαλόνι. Ένα ξεφούσκωτο μπαλόνι ολοκαίνουργιο από το σακουλάκι του.
Και μετά , πάλι ησυχία...
"Είμαι σίγουρος πως με κάποιο τρόπο αυτό το μπαλόνι θα μας βοηθήσει να μετρήσουμε τον όγκο του αέρα που φυσάω τόση ώρα τσάμπα πάνω από το δοχείο" , είπε.
Τότε όλοι βαλθήκαμε να σκεφτούμε αν είναι δυνατόν να γίνει αυτό.
Λέγαμε πολλά , σκεφτόμασταν ακόμα περισσότερα και τότε σήκωσε το χέρι της η Κωνσταντίνα.
"Αν μετρήσουμε τον όγκο του μπαλονιού ξεφούσκωτο , βυθίζοντάς το μέσα στο ογκομετρικό δοχείο και στη συνέχεια το φουσκώσουμε και το ξαναβυθίσουμε στο νερό , η διαφορά των ενδείξεων θα είναι ο όγκος του νερού που είναι μέσα στο μπαλόνι!" είπε θριαμβευτικά.
"Αχ, αυτό ήθελα να πω κι εγώ " , ακούστηκαν δυο φωνές και κατέβηκαν δυο χέρια.
Ο δάσκαλος έλαμψε
"Ναιιιιι , αυτό είναι ! " είπε και ξεκίνησε.
Το ογκομετρικό δοχείο είχε 500ml νερό.
Ρίχνοντας το ξεφούσκωτο μπαλόνι, πήγε στα 550ml.
"Άρα ο όγκος του ξεφούσκωτου μπαλονιού είναι 50ml", είπε η Ιωάννα.
Μετά το έβγαλε και το φούσκωσε λίγο.
Το βούτηξε προσεκτικά μέσα στο νερό.
Η στάθμη του νερού ανέβαινε , ανέβαινε και σταμάτησε στα 800ml.
"250ml είναι ο όγκος του αέρα που φυσήξατε " είπε ο Γιάννης στον δάσκαλο και εξήγησε:
"Το νερό ήταν στα 500 ml και άλλα 50ml ο όγκος του ξεφούσκωτου μπαλονιού μας κάνει 550ml.
Το φουσκωμένο μπαλόνι έφτασε στα 800ml . Οπότε:
800-550=250ml.
Άρα ο όγκος του αέρα είναι 250ml"
Και έτσι λύθηκε ένα ακόμα πρόβλημα που είχαμε σήμερα και νιώσαμε περήφανοι που καταφέραμε να μετρήσουμε τον όγκο και στερεών και υγρών αλλά και αερίων!
Συνεχίζεται....